Hringekja Haga

Fyrir rúmum áratug var Baugur skráður á Verðbréfaþing Íslands með fulltingi fjármálastofnana. Skráningin markaði ákveðna sögu því þar með var fyrsta verslunarfyrirtækið skrásett á markað. Umsvif Baugs lágu þá fyrst og fremst innanlands rétt eins og Haga sem var "spin-off" íslenska hlutans út úr Baugi Group árið 2003, um það leyti þegar síðarnefnda félagið var tekið af markaði. Sú forvitnilega saga hefur m.a. verið sögð á þessari bloggsíðu.

Nú ætla menn að endurtaka leikinn en í þetta sinn er það Arion Banki, arftaki Kaupþings, sem ræður för. Hér ætla ég að taka undir orð Ólafs Arnarsonar Pressupenna að bankinn skuli setja í gang opið og gegnsætt söluferli og sama hvað mönnum finnst um þá Bónusfeðga þá er ekki hægt að horfa fram hjá því að verðmæti hljóta að liggja í þekkingu og samböndum stjórnenda eins og gildir um öll önnur fyrirtæki. Það er mikilvægt fyrir neytendur að fyrirtæki eins og Hagar, sem hafa markaðsráðandi stöðu á matvöru- og sérvörumarkaði, skuli vera undir eftirliti neytenda og almennra fjárfesta því það eykur margumtalað gegnsæi í samfélaginu. Hagar hafa hins vegar ekki sent frá sér uppgjör í rúma 20 mánuði. Við vitum því ekkert hvernig rekstur félagsins stendur en Ólafur heldur því fram að reksturinn gangi vel.

Þetta kann að vera agalega rómantísk hugmynd þegar haft er í huga að á síðasta ári lækkaði löggjafinn yfirtökuskyldu skráðra fyrirtækja á skipulögðum verðbréfamarkaði úr 40% atkvæðamagns niður í 30%. Það gefur því auga leið að stjórnendur Haga, sem eiga 2% í Högum, Jóhannes í Bónus og Jón Ásgeir þyrftu því aðeins að bæta við sig 13% atkvæða til þess að tilboðsskylda stofnaðist - miðað við það að þeir skrái sig fyrir fullum hlut í útboðinu. Þeim ætti ekki að verða skotaskuld úr því að kaupa meira magn á eftirmarkaði hafi þeir áhuga að komast yfir Haga og taka hann af markaði líkt og raunin varð með Baug árið 2003. Af hverju ættu Bónusfegðar ekki að vilja taka Baug Íslands aftur yfir?

 

Hagar vafalítið skoðaðir

Athugasemdir

[Sigurður Haraldsson, 10.2.2010 kl. 02:15]

Þetta eru landráð sem landráðastjórn gerir ekkert í að stoppa það erum við sem verðum að gera það!

[Flosi Kristjánsson, 10.2.2010 kl. 09:40]

Það er reyndar athyglisvert að fyrirtæki þyrptust inn á Verðbréfaþing fyrir um það bil áratug. Urðu þau flest um það bil 75 ef ég man rétt. Þær sviptingar sem svigrúm er fyrir á opnum hlutabréfamarkaði, geta leitt til þess að fyrirtæki sem hafa verið í höndum sömu fjölskyldunnar árum saman, svo dæmi sé tekið, geta einn góðan veðurdag verið komin í hendurnar á glúrnum fjármálamönnum.

Ég hef það mjög sterkt á tilfinningunni að hugsunin um að missa fyrirtæki úr höndunum í átökum við "fjármálalega slagsmálahunda" hafi orðið til þess í mörgum tilvikum að menn kipptu að sér hendinni.

Aðkoma óskyldra aðila að stjórn fyrirtækisins í gegnum hlutabréfaeign gæti líka takmarkað svigrúm fjölskyldunnar til þess að ráðstafa fjármunum úr rekstri  til hluta sem ekki varða rekstur fyrirtækisins.

Maður gæti til dæmis átt erfitt með að borga sér tuttugu milljón króna arð út úr fyrirtæki með taprekstur ef maður þyrfti að verja þá ákvörðun fyrir hópi ókunnugra kapítalista úti í bæ

[Tómas Ibsen Halldórsson, 10.2.2010 kl. 16:22]

Hverjir hafa eiginlega hug á því að taka þátt í hlutabréfaviðskiptum á markaði eftir það sem hér gekk á ?  mér er spurn.  Eru menn virkilega að hugleiða það að taka þátt í sama gamla sjónarspilinu ?  Ég held að menn ættu heldur að geyma peningana sína undir kodda.