Fortíðardraugur MP Banka

MP Banki sendi frá sér enn eina athyglisverða yfirlýsinguna í fyrradag. Í yfirlýsingunni segir m.a: „MP Banki seldi ekki Exeter stofnfjárbréf í Byr á yfirverði og fékk ekki lán í Byr fyrir Exeter.“ 

 Skiptum þessari tilvitnun í tvær fullyrðingar:

1. MP Banki seldi ekki Exeter stofnfjárbréf í Byr á yfirverði

2. MP Banki fékk ekki lán í Byr fyrir Exeter

 

Við nánari skoðun kemur í ljós að fullyrðingarnar eru báðar nokkuð sérstakar. Hvað fyrri fullyrðinguna varðar, þá er nokkuð ljóst að MP Banki seldi Exeter Holdings stofnfjárbréf þann 7. október í fyrra fyrir um 800 milljónir. Gengið í viðskiptunum var í kringum 1,6 krónur á hlut m.v. uppreiknað stofnfé. Það gefur eitt hæsta gengi sem fengist hefur fyrir stofnfjárbréf í Byr ef tekin eru inn áhrif arðgreiðslna og endurmats stofnfjár en þetta viðskiptagengi virðist hafa tekið mið af viðskiptum sem áttu sér stað fyrir lokun markaðar með stofnfjárbréf Byrs síðla sumars 2008 (þá hoppaði gengið allt í einu úr ca 1.2-1.3 í 1.6 í sáralitlum viðskiptum rétt áður en stefnan var sett á hlutafjárvæðingu sparisjóðsins). 

Sem sagt, MP Banki seldi bréf í Byr á hæsta gengi sem fengist hefur fyrir stofnfjárbréf í Byr (m.t.t. arðgreiðslna 2008, sem að sjálfsögðu lækkuðu verðið). Þetta gerðist degi eftir að neyðarlögin voru sett. Skyldu menn hafa talið að neyðarlögin væru líkleg til að hækka verð fjármálafyrirtækja? Er það tilviljun að stjórnarmaður Exeter á þessum tíma var Ágúst Sindri Karlsson sem var stjórnarmaður í MP Banka fram á sumar 2008 og hluthafi í MP Banka þegar viðskiptin áttu sér stað.  Er það tilviljun Byr skyldi lána fyrir þessum viðskiptum? Það er vitað út frá yfirlýsingu að Jón Þorsteinn Jónsson, stjórnarformaður Byrs á þessum tíma, hafði fengið mikla peninga að láni frá MP og var persónulega ábyrgur fyrir greiðslu á þeim fjármunum. Skyldu aðrir stofnfjáreigendur í Byr hafa getað selt Exeter Holdings með sömu lánafyrirgreiðslu frá Byr?

 

Eigið fé Byrs skv. ársreikningi 2008 var rúmir sextán milljarðar. Það verð sem notað var í viðskiptum MP og Exeter Holdings gefur til kynna að verðmæti Byrs hafi verið áætlað 48-50 milljarðar. Markaðsverðmæti sparisjóðsins var því talið vera þrisvar sinnum hærra en bókfært virði eigin fjár um áramót (price-to-book hlutfall)! Meira að segja í góðærinu voru fáir sem engir tilbúnir að meta bankana á hærra hlutfalli en 2,5 og á þeim tíma sem viðskiptin áttu sér stað mátti um alla Evrópu finna hrúgu af fjármálastofnunum sem metnar voru á undir einum, t.d. Danske Bank, Swedbank, Storebrand, Commerzbank o.fl.. Hvernig stendur á því að mönnum dettur enn í hug að halda því fram að ekki hafi verið um yfirverð að ræða í tilviki Byrs? Hvernig getur stjórnarformaður MP Banka og aðaleigandi, sem hefur lýst sér sem áhættufælnum og yfirveguðum fjárfesti, haldið þessu fram?

Skoðum þá seinni fullyrðinguna „MP Banki fékk ekki lán í Byr fyrir Exeter“. Skv. frétt DV frá 27. nóvember sl. lét Margeir Pétursson hafa eftir sér við blaðamann DV:  „Ég staðfesti að við höfðum milligöngu um þessi viðskipti og að þau voru boðin með fjármögnun“

Hvernig ber að skilja yfirlýsingu MP frá því í gær m.v. orð Margeirs frá 27. nóvember? Jú, það er hárrétt að MP Banki hafi ekki fengið lán í Byr, enda var MP Banki ekki að kaupa bréfin - MP Banki var að selja bréfin. Til þess þurfti fjármögnun og hafði MP Banki milligöngu um að viðskiptin voru boðin með fjármögnun. Hvað þýðir að „hafa milligöngu um að viðskiptin voru boðin með fjármögnun“?

 

Skv. yfirlýsingu MP Banka hefur hann samúð með stofnfjáreigendum. Það er í sjálfu sér gott mál, ekki hvað síst nú í jólamánuðinum. Líklega væri þó affarasælast fyrir alla, hvort sem þeir koma fram fyrir Byr, MP eða aðra, ef menn færu að segja satt og hættu að snúa út úr. Hins vegar trúir maður því naumast að samhugur stofnfjáreigenda í BYR til bankans sem seldi bréfin sín korteri eftir hrun sé gagnkvæmur.